Od 1 stycznia 2017 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych dodany został przepis art. 15d ustawy o CIT. Przepis wyłącza możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z naruszeniem obowiązku dokonywania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego.
Obowiązek realizowania płatności za pośrednictwem rachunku płatniczego, wynika natomiast z przepisu art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Zauważenia wymaga, iż treść ww. przepisu również uległa zmianie od 1 stycznia 2017 roku – tj. w szczególności wartość transakcji warunkująca płatność przy użyciu rachunku płatniczego ustalono na 15.000 złotych (uprzednio było to 15.000 Euro).
Treść przepisów:
Art. 15d ust. 1 CIT:
- Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Art. 22. Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej [Obowiązek rozliczeń za pośrednictwem rachunku płatniczego]
- Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
1) stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2) jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
