W jednym z najnowszych orzeczeń WSA w Poznaniu zaprezentowano pogląd, zgodnie z którym ustawowe zwolnienie pracodawców zatrudniających osoby w wieku przedemerytalnym z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy skutkuje tym, że wysokość osiąganego wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę nie może być przeszkodą dla przyznania osobie w w/w wieku prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Warunek przyznania prawa do zasiłku w postaci osiągania wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę ma bowiem znaczenie jedynie wtedy, gdy od wypłacanego wynagrodzenia istnieje obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy.
Jeżeli zatem nie ma obowiązku odprowadzania składek na Fundusz Pracy, to wysokość osiąganego wynagrodzenia pozostaje bez znaczenia w kontekście prawa do zasiłku. Zgodnie z intencją ustawodawcy, wyrażoną w art. 104 ust. 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w stosunku do osób w wieku przedemerytalnym zredukowano obowiązki składkowe. Za takie osoby nie opłaca się składek na Fundusz Pracy. W konsekwencji do ww. grupy osób nie ma zastosowania warunek przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych w postaci osiągania wynagrodzenia w kwocie co najmniej minimalnego wynagrodzenia.
Innymi słowy, nie można odmówić przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych kobiecie, która ukończyła co najmniej 55. rok życia albo mężczyźnie, który ukończył co najmniej 60. rok życia, jedynie z uwagi na niewystarczającą wysokość osiąganego przez nich wynagrodzenia.
