Podjęta w tym tygodniu uchwała trzyosobowego składu Sądu Najwyższego rozstrzygnęła interesujące i ważne zagadnienie prawne.
W sprawie o sygn. III CZP 35/16, zapadło bowiem rozstrzygnięcie regulujące kwestię czy wysokość odszkodowania zależy od wartości środków przyznanych w ramach pomocy społecznej.
Dotychczas bowiem funkcjonowały dwa przeciwstawne poglądy, jeden uznawał, że w przypadku gdy za jedno zdarzenie np. pożar, osoba otrzymuje dwa świadczenia – jedno w formie zasiłku celowego, drugie w postaci odszkodowania z zawartej umowy ubezpieczenia – ubezpieczyciel ma prawo pomniejszyć kwotę odszkodowania o wartość otrzymanego zasiłku. Przedstawiciele drugiego poglądu wskazywali iż podstawy obu świadczeń są odmienne i nie wykluczają się wzajemnie, co za tym idzie nie można pomniejszyć kwoty odszkodowania.
Sąd Najwyższy przychylił się do drugiego poglądu wskazując iż zasiłek jest świadczeniem uznaniowym, który może również podlegać zwrotowi. W przypadku zaś ubezpieczenia jest to świadczenie wynikające z umowy i ubezpieczyciel nie może się uwolnić od odpowiedzialności z tego tytułu.
W sprawie brał udział Rzecznik Finansowy który interweniował po stronie ubezpieczonego wskazując iż w przypadku uznania, że ubezpieczenie podlega zmniejszeniu o kwotę zasiłku ubezpieczyciel uzyska przysporzenie majątkowe.
