Zgodnie z przepisami podatkowymi, kara umowa nie może stanowić kosztu podatkowego, jeżeli jest to kara umowna z tytułu:
– wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz
– zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów, albo wykonanych robót i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny prezentuje stanowisko korzystne dla podatników. Zdaniem sądu, wymienione wyżej przesłanki należy odczytywać wprost, a to oznacza, że wszelkie inne kary umowne zapłacone przez dany podmiot – mogą stanowić dla niego koszt podatkowy (o ile spełniają ogóle warunki uznania wydatku za koszt, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT).
Źródło: wyrok NSA z 3 lipca 2025 r., II FSK 1357/22
