Kredyt kupiecki jest w swej istocie podobnym świadczeniem do umowy pożyczki.
W rozpatrywanej sprawie podatnik opodatkowany estońskim CIT planował sprzedać nieruchomość na rzecz podmiotu powiązanego, z tym, że płatność miała być odroczona w czasie (do jednego roku od sprzedaży). Dyrektor KIS, a następie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (wyrok z 21.09.2023 r., III SA/Wa 1521/23) stwierdzili, że ww. sytuacja zobowiązuje sprzedającego do rozpoznania ukrytego zysku, gdyż należy uznać, że mamy do czynienia z sytuacją podobną do udzielenia pożyczki.
Jednak należy podkreślić, że dla podatnika sprzedaż nieruchomości była czynnością wyjątkową i niespotykaną. Istnieje duża szansa, że organy nie uznałyby za opodatkowanego estońskim CIT kredytu kupieckiego, który stosowany byłby przy „zwykłej” działalności podatnika np. w branży motoryzacyjnej.
