Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił niekorzystną interpretację Dyrektora KIS w zakresie uznania za ukryty zysk wynagrodzenia, które spółka wypłaca swemu jedynemu wspólnikowi z tytułu najmu nieruchomości.
Dyrektor KIS uznał, że skoro spółka nie posiada własnych składników majątkowych do prowadzenia działalności, to znaczy, że wspólnik nie zadbał o wyposażenie jej w niezbędne aktywa. W zamian wynajmuje na jej rzecz należące do niego nieruchomości. Zdaniem organu, takie działanie należy uznać za ukryty zysk w estońskim CIT.
WSA w Łodzi nie zgodził się z organem. Sąd stwierdził, że skoro cena najmu ma charakter rynkowy, a działając w ten sposób wspólnik ogranicza ryzyko prowadzonej działalności – to nie może być mowy o ukrytym zysku.
Oczywiście należy podkreślić, że stanowisko sądu nie jest wiążące dla wszystkich podatników, a jest jedynie pewnym „drogowskazem”. Nie ulega jednak wątpliwości, że konstrukcja ukrytych zysków na gruncie obecnych przepisów jest niejasna i pozwala na swobodną interpretację co może prowadzić do kosztownych i absorbujących wiele czasu sporów z fiskusem.
Źródło: wyrok WSA w Łodzi z dnia 17.10.2023 r., I SA/Łd 513/23
