Minister Finansów 24 stycznia 2018 r. wydał kolejną interpretację, tym razem ogólną – sygn. DCT.8201.1.2018 – dostępną na stronie ministerstwa finansów, w której przedstawiono nowy sposób obliczania progów transakcyjnych warunkujących obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowych. Do końca marca zostało niewiele czasu, a Minister Finansów postanowił rozszerzyć obowiązki związane ze sporządzeniem dokumentacji podatkowych na podatników realizujących transakcje z podmiotami powiązanymi, których wartość nie przekracza tzw. progu istotności. Próg ten w zależności od przychodów lub kosztów danego podmiotu uzyskanych w roku poprzedzającym rok podatkowy rozpoczyna się od wartości 50 tys. euro. Z przedstawionego w interpretacji stanowiska wynika, że podatnicy ponownie muszą zweryfikować liczbę i rodzaj transakcji w grupie. Wysokość progu obliczana powinna być bowiem od całości transakcji jednego rodzaju realizowanych przez podatnika z różnymi podmiotami z grupy.
Przedstawiając to na przykładzie transakcji dostawy towarów w grupie, z powyższych wyjaśnień wynika, że podatnik realizując dostawy towarów na rzecz kilku spółek z grupy nie oblicza limitu dla transakcji z danym podmiotem, ale sumuje wszystkie te transakcje dostawy towarów ze wszystkimi podmiotami z grupy. Jeżeli taka łączna wartość dostaw towarów do wszystkich podmiotów z grupy przekroczy próg (obliczany indywidualnie dla każdego podatnika), podatnik zobowiązany będzie do sporządzenia dokumentacji dla każdej transakcji dostawy towarów ze wszystkimi podmiotami powiązanymi, nawet gdy transakcja tego rodzaju z danym podmiotem nie przekroczy progu.
Stanowisko przedstawione w interpretacji jest o tyle zaskakujące, iż w ostatnim czasie pojawiło się sporo interpretacji indywidualnych, w których prezentowano odmienny pogląd. We wszystkich interpretacjach wydanych w ostatnich miesiącach wskazywano, iż transakcja jednego rodzaju w rozumieniu przepisu art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinna być traktowana odrębnie, dla każdego z podmiotów z osobna. Obowiązek sporządzenia dokumentacji dotyczyć miał wyłącznie transakcji realizowanych przez podatnika z danym podmiotem z grupy, której wartość przekroczyłaby ustawowo określony próg. Taki sposób definiowania pojęcia transakcji jednego rodzaju argumentowano tym, iż ustawodawcy chodziło o zmniejszenie biurokracji i sporządzanie dokumentacji podatkowych tylko dla transakcji istotnie wpływających na dochód/stratę podatnika.
Niestety interpretacja ogólna powoduje, ze nie można już oczekiwać jakichkolwiek interpretacji indywidualnych, które wskazywałyby na bardziej korzystne dla podatników podejście do tej sprawy. Zaleca się więc ponowną weryfikację liczby transakcji i sporządzenie dokumentacji dla wszystkich transakcji jednego rodzaju, które łącznie przekroczą próg, bez względu na to, że realizowane były z różnymi podmiotami.
