Przypominamy, że ustawa o CIT pozwala na uznanie za koszt uzyskania przychodu kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Poruszana kwestia została uregulowana w art. 15cb ustawy o CIT. Zgodnie z jego treścią za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki. Poniżej przedstawiamy zasady stosowania tego rozwiązania.
Kiedy jest możliwe zastosowanie
Koszt, o którym mowa powyżej, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. Wskazany przepis stosuje się po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po 31.12.2019 r. Jednak regulacja ta znajdzie zastosowanie również do zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy po 31.12.2018 r. W takim przypadku za rok wniesienia dopłaty lub przekazania zysku przyjmuje się rok podatkowy rozpoczęty po 31.12.2019 r.
Limit roczny
Łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z ww. tytułów nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł. Niepotrącona w danym roku część kosztów finansowania własnego może zostać odliczona w ramach obowiązujących wówczas limitów w kolejnych latach.
Ograniczenia
– Rozwiązanie to stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.
– Spółka nie może też być przejęta, łączona lub przekształcona w spółkę niebędącą podatnikiem CIT.
– Przepisu nie stosuje się do dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej.
– Brak możliwości zastosowania w sytuacji, gdy podatnik lub podmiot z nim powiązany dokonał czynności prawnej albo powiązanych czynności prawnych bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, głównie w celu uznania kwoty określonej wyżej za koszt uzyskania przychodów.
