Zdaniem TSUE odzyskiwanie należności na podstawie nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym z weksla jest niezgodne z prawem UE.
Mowa o wyroku w sprawie Profi Credit Polska S.A. z siedzibą w Bielsku-Białej (sygn. akt I C 176/17), wydanym w odpowiedzi na tzw. pytanie prejudycjalne skierowane do Trybunału przez Sąd Rejonowy w Siemianowicach Śląskich.
Sedno powyższego orzeczenia wyrażone zostało w poniższym fragmencie:
„Artykuł 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, iż sprzeciwia się on przepisom krajowym takim jak te będące przedmiotem postępowania głównego, pozwalającym na wydanie nakazu zapłaty opartego na wekslu własnym, który stanowi gwarancję wierzytelności powstałej z umowy kredytu konsumenckiego, w sytuacji gdy sąd rozpoznający pozew o wydanie nakazu zapłaty nie jest uprawniony do zbadania potencjalnie nieuczciwego charakteru warunków tej umowy, jeżeli sposób wykonania prawa do wniesienia zarzutów od takiego nakazu nie pozwala na zapewnienie przestrzegania praw, które konsument opiera na tej dyrektywie”.
Podsumowując, zdaniem TSUE przepis art. 485 § 2 kpc , który umożliwia sądom wydawanie nakazów zapłaty wyłącznie na podstawie weksla zabezpieczającego udzieloną pożyczkę, a pomijając ocenę treści samej umowy zawartej z pożyczkobiorcą, jest niezgodny z przepisem art. 7 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich.
W związku z powyższym, polskie sądy powinny wykazywać się zwiększoną ostrożnością w sprawach, których przedmiotem jest roszczenie z weksla a stroną umowy Konsument.
Jak również wykładnia TSUE powinna być brana pod uwagę przez Sądy z urzędu.
