W dniu 11 września 2024 r. zapadła Uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego (III CZP 65/23) dotycząca sposobu ustalania wysokości odszkodowania w sprawach szkód komunikacyjnych w sytuacji, gdy niemożliwa jest naprawa pojazdu wskutek jego sprzedaży.
Sąd Najwyższy uznał, że jeżeli naprawa pojazdu przez poszkodowanego stała się niemożliwa, w szczególności w przypadku zbycia lub naprawienia pojazdu, nie jest uzasadnione ustalenie wysokości odszkodowania z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych jako równowartości hipotetycznych kosztów naprawy. Stanowisko zaprezentowane w Uchwale jest radykalnym odstępstwem od utrwalonej od wielu lat linii orzeczniczej Sądu Najwyższego w tym zakresie i to na niekorzyść osób poszkodowanych. Do tej pory Sąd Najwyższy jednolicie i w sposób utrwalony przyjmował, że powstanie roszczenia z tytułu kosztów przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego, a tym samym zakres odszkodowania, nie zależą od tego czy poszkodowany dokonał naprawy i czy w ogóle ma taki zamiar.
