Zgodnie z dyrektywą 2011/83/UE, w umowach zawieranych z konsumentem, przycisk zamówienia lub podobna funkcja muszą zawierać oznaczone w łatwy i czytelny sposób jednoznaczne sformułowanie informujące o tym, że złożenie zamówienia pociąga za sobą obowiązek dokonania przez konsumenta zapłaty na rzecz przedsiębiorcy. W dyrektywie wymieniono sformułowanie „zamówienie z obowiązkiem zapłaty”, natomiast owo sformułowanie ma charakter przykładowy i państwa członkowskie mogą zezwolić na posłużenie się przez przedsiębiorcę każdym innym równoważnym sformułowaniem, pod warunkiem że nie będzie ono budziło żadnych wątpliwości co do tego, że obowiązek ten powstał.
Podstawą wyroku opisanego poniżej, jest sprawa mężczyzny, który za pośrednictwem platformy Booking.com zarezerwował cztery 2-osobowe pokoje w hotelu. Wybrał opcję „Zarezerwuj teraz”, następnie przekazał swoje dane osobowe, jak też imiona i nazwiska osób, z którymi miał podróżować, oraz kliknął w przycisk, na którym znajdował się napis „Sfinalizuj rezerwację”. W hotelu we wskazanym dniu się jednak nie pojawił. Przedsiębiorca wystawił, zatem mężczyźnie fakturę na kwotę 2.240,00 euro z tytułu kosztów anulowania rezerwacji. Nie została ona jednak opłacona, w związku z tym właściciel hotelu skierował pozew do sądu. Ten zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniem, czy sformułowanie zamieszczone na przycisku zamówienia („Sfinalizuj rezerwację”) jest „równoważne” z wyrażeniem „zlecenie z obowiązkiem zapłaty”?
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 7 kwietnia 2022 r. w sprawie C- 249/21, stwierdził, że aby konsument był skutecznie związany taką umową, powinien on być w stanie jednoznacznie zrozumieć, na podstawie samej treści sformułowania umieszczonego na przycisku zamówienia, że z chwilą kliknięcia w ten przycisk powstanie po jego stronie obowiązek zapłaty.
Trybunał dodał, że z treści dyrektywy 2011/83 wynika również jasno, że to przycisk lub podobna funkcja powinny zawierać takie sformułowanie, wobec czego w celu ustalenia, czy przedsiębiorca spełnił ciążący na nim obowiązek zapewnienia, aby w chwili złożenia zamówienia konsument wyraźnie przyznał, że czynność ta wiąże się z powstaniem obowiązku zapłaty, należy wziąć pod uwagę jedynie treść sformułowania widniejącego na tym przycisku lub podobnej funkcji.
W tych okolicznościach sąd krajowy powinien w szczególności ustalić, czy termin „rezerwacja” w języku niemieckim – zarówno w języku potocznym, jak i w odczuciu przeciętnego konsumenta, czyli konsumenta właściwie poinformowanego oraz dostatecznie uważnego i rozsądnego – jest nieodzownie i systematycznie kojarzony z powstaniem obowiązku zapłaty. W razie udzielenia odpowiedzi przeczącej, należałoby stwierdzić, że wyrażenie „Sfinalizuj rezerwację” jest niejednoznaczne, wskutek czego wyrażenia tego nie można by uznać za sformułowanie równoważne ze zwrotem „zlecenie z obowiązkiem zapłaty”, o którym mowa w dyrektywie 2011/83.