W dniu 20 listopada 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął Uchwałę w sprawie o sygn. akt III CZP 3/19 o treści: „Nie jest dopuszczalne zastrzeżenie kary umownej na wypadek odstąpienia od umowy z powodu niewykonania zobowiązania o charakterze pieniężnym.”
Powyższa uchwała została podjęta w odpowiedzi na następujące pytanie prawne przedstawione przez Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2018 r., w sprawie o sygn. akt III CZP 17/18:
„Czy dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej na wypadek odstąpienia od umowy z powodu niewykonania (zwłoki w spełnieniu) przez jedną z jej stron zobowiązania o charakterze pieniężnym?”
Sąd Najwyższy podkreślił, że wydanie uchwały przez skład 7 sędziów jest konieczne z uwagi na powszechną praktykę zastrzegania w umowach kary umownej na wypadek odstąpienia od umowy oraz ujednolicenie wykładni i stosowania prawa w tym zakresie.
Po przyjęciu pytania do rozstrzygnięcia, Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów wydał ww. uchwałę. Uzasadniając swoje stanowisko, przypomniał, że przepisy kodeksu cywilnego dotyczące kary umownej mają charakter bezwzględnie obowiązujący i nie przewidują żadnych wyjątków. W związku z tym zastrzeżenie kary umownej na wypadek odstąpienia od umowy z powodu niewykonania zobowiązania o charakterze pieniężnym jest bezwzględnie nieważne.