W podanym we wniosku o interpretację indywidualną stanie faktycznym:
„Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności od 19 maja 2022 r. Rok obrachunkowy Spółki jest równy rokowi kalendarzowemu. Spółka od samego początku wybrała formę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek (tzw. CIT Estoński). Spółka 25 maja 2022 r. złożyła do Urzędu Skarbowego wniosek ZAW-RD. Na dzień złożenia wniosku Spółka spełniała wszystkie warunki do wyboru takiej formy, określone w art. 28j ww. ustawy. Dnia 1 czerwca 2022 r. Spółka zatrudniła pracownika na pełen etat, od którego wynagrodzenia odprowadzane są składki ZUS jak również opłacany jest podatek dochodowy.”
Na tak opisany stan faktyczny organ wskazał, że:
„Spółka utrzymując zatrudnienie trwające od 2022 r. 1 osoby w przeliczeniu na 1 etat przez 300 dni w 2023 r. nie spełni warunku corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat. Skoro bowiem w pierwszym roku podatkowym, tj. w 2022 r. Wnioskodawca zatrudnił 1 pracownika na pełen etat, natomiast w drugim roku podatkowym, tj. w 2023 r. nie zatrudnił kolejnego pracownika na pełen etat, to tym samym nie doprowadził do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat. W konsekwencji Wnioskodawca nie wypełnił wymogu wynikającego z art. 28j ust. 2 pkt 2 ustawy CIT.”
Źródło : Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 5.07.2023 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.224.2023.2.SG
