Zgodnie z art. 41 §1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wierzyciel może żądać zaspokojenia z majątku wspólnego małżonków w sytuacji, gdy małżonek zaciągnął zobowiązanie za zgodą drugiego małżonka.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 11 kwietnia 2019 r. (III CZP 106/18) orzekł, że wierzyciel działając na podstawie ww. przepisu może wnieść powództwo przeciwko małżonkowi dłużnika o zobowiązanie go do spełnienia świadczenia wynikającego z czynności prawnej, której stroną nie był małżonek dłużnika. Przy czym wierzycielowi uprawnienie to przysługuje niezależnie od tego, czy roszczenie jest objęte tytułem egzekucyjnym uprzednio wydanym przeciwko samemu dłużnikowi.