Nowelizacja kodeksu pracy, która weszła w życie w zeszłym roku – 22 lutego 2016 r. ma wciąż istotne znaczenie dla ustalania okresów wypowiedzenia umów o pracę zawartych na czas określony. Mianowicie zgodnie z przepisami przejściowymi tj. art. 16 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1220): „Przy ustalaniu długości okresu wypowiedzenia umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, których wypowiedzenie następuje, począwszy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, nie uwzględnia się okresów zatrudnienia u danego pracodawcy, przypadających przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy”.
Oznacza to, iż należy rozróżnić następujące przypadki:
- przypadek wypowiadania umowy na czas określony, która 22 lutego 2016 r. już „trwała” – wówczas okres wypowiedzenia tej umowy liczy się uwzględniając jedynie zakładowy staż zatrudnienia przypadający po 02.2016 r.,
- przypadek wypowiadania umowy na czas określony, która została zawarta po 22 lutego 2016 r. (nawet jeżeli poprzedzała ją umowa „trwająca” w dniu wejścia w życie ustawy) – wówczas dla określenia okresu wypowiedzenia takiej umowy, należy uwzględnić cały staż zatrudnienia u danego pracodawcy, również przypadający przed 02.2016.
