Renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy bądź też spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń (art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).
Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął w dniu 26 kwietnia 2017 r. uchwałę, która rozstrzygnęła wszelkie rozbieżności pojawiające się w orzecznictwie w związku ze stosowaniem ww. przepisu (sygn. III UZP 1/17). Mianowicie Sąd stanął na stanowisku, iż uprawniony członek rodziny nabywa prawo do renty rodzinnej po osobie, która w chwili śmierci, pomimo niespełniania warunków, miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy na skutek błędu organu rentowego.